Co robimy

Każda droga do świata empatii jest pewnie inna , ale wielu z nas trafiło tu w podobny sposób. Często zaczyna się tak, że znajdujemy bezdomne, bezradne zwierzę – psa lub kota. Niektórzy zostają potem wolontariuszami w schronisku i poznają wiele nieszczęśliwych historii. Zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, jak ogromnym problemem jest bezdomność zwierząt i że cały system pomocy tym zwierzętom funkcjonuje w Polsce źle.  Zamykane są w klatce, w schronisku, które jest zawsze na uboczu miasta, tak, żeby nie było go widać i słychać. W ten sposób bezdomne zwierzęta – niechciane, zapomniane – spychane są na margines publicznej świadomości.

Potem poznajemy ludzi, którzy otwierają nam oczy na krzywdę innych zwierząt. Dlatego w zeszłym roku ratowaliśmy ptaki, masowo żywcem zamurowywane podczas corocznego ocieplania budynków. Dowiadujemy się o warunkach życia zwierząt hodowlanych i poznajemy machinę, która sprawia, że  ludzie przestali łączyć żywą istotę z leżącym na półkach produktem.

Dostrzegamy, jak straszne i niepowetowane szkody czyni nasza cywilizacja w świecie przyrody. Zaczynamy mieć świadomość, że nasze codzienne wybory – sposób życia – mają poważny wpływ na zdrowie środowiska Ziemi i sytuację wszystkich zamieszkujących ją stworzeń.

Pojawia się pragnienie, by powędrować NOGA W ŁAPĘ…